Hoerenregistratienummers

De nieuwe prostitutiewet van minister Opstelten is niet door de eerste kamer gekomen. Het wetsvoorstel omvatte naast de registratieplicht voor hoeren, een verplichting voor hoerenlopers om zich ervan te vergewissen dat ze met een geregistreerde hoer van doen hebben. In de praktijk, aldus het lumineuze plan van Opstelten, zou dit betekenen dat de hoerenloper verplicht is alvorens over te gaan tot het neuken, te controleren of het telefoonnummer van de hoer overeenkomt met haar registratienummer. Niet te handhaven natuurlijk, daar waren alle partijen het over eens en bovendien het zoveelste voorbeeld van de ongeschiktheid van de wereldvreemde minister Opstelten. Maar uitgerekend de ChristenUnie merkte bovendien op dat "een dergelijke administratieve handeling zich slecht verhoudt met de psychologie van de hoerenloper." Als ervaringsdeskundige weet de ChristenUnie uiteraard waar ze over praat. Een hoerenloper verkeert bij voorkeur in de anonimiteit. De koppeling van hoerenregistratienummers (oneerbiedig woord overigens) met telefoonnummers biedt voor de gemiddelde telecommedewerker de kans om eenvoudig bloot te leggen dat de gehele kieslijst van de ChristenUnie regelmatig contact heeft met deze telefoonnummers. Daar zou ik als ChristenUnie-kamerlid ook nerveus van worden.