Ik heb mij net beseft dat ik dit zinloze platform ook uitstekend kan gebruiken om volstrekt zinloze recensies te schrijven, dus riemen vast, hier komt mijn eerste muziekfestivalrecensie. Het betreft Werfpop afgelopen zondag in Leiden. Houd er rekening mee dat het een wat milde recensie is, omdat ik vrijwel vanaf onze aankomst al lam was, en als ik lam ben vind ik (bijna) alles leuk. (een ananas in mijn rectum bijvoorbeeld niet)
Als we aankomen speelt Patchanka, een goed gemutste olijke ska en reggae band uit Kopenhagen. Ondanks hun afkomst, spelen ze vrolijke zonnige muziek die prima aansluit bij het weerbeeld en mijn gemoedstoestand van dat moment. Goede middagvulling voor
een gratis muziekfestival.
Na deze vrolijke intro voor onze festivaldag komt The Kik op het podium. Ik wil er niet te veel woorden aan vuil maken, maar als je beste nummers is; een cover van de alom bekende en uiterst sympathieke protestzanger Armand, die bovendien niet beter klinkt dan het origineel, en je uitsluitend met een versie van de vogeltjesdans je publiek ook maar enigszins in beweging weet te krijgen, dan mag je jezelf van mij geen band noemen. Wat een aanfluiting was dit. Dit is absoluut geen festivalband. Ze kondigen zichzelf ook aan als de huisband van het tv-programma De Wereld Draait Door. Ik denk inderdaad dat op de bank zittend, als het kan met een bord nasi op schoot, quasi intellectueel want je wil bij het koffiezetapparaat wel mee kunnen praten, schaapachtig tv-volk het best past bij deze band. Mensen die zitten te dementeren zeg maar. Het past wel bij een tv-programma dat kunst, cultuur en actualiteit vermaalt tot makkelijk te verteren, hapklare Brinta-pap die zelfs zonder kunstgebit goed weg te werken is. Ik veroordeel The Kik dan ook tot het nog uitsluitend mogen optreden in bejaardentehuizen en wil ze nimmer meer op een gezellig en vrolijk festival zien. Wat een kakband. Wat is overigens het probleem van die zanger, die denkt dat lelijk zijn in de mode is? Het geld dat hij heeft uitgegeven aan een maatpak kan hij beter besteden aan een beugel om zijn ongelofelijke Brinta-bek recht te laten zetten en aan een knipbeurt door een fatsoenlijke kapper, want zijn moeder kan helemaal geen haar knippen! Ik stel daarom ook voor, net zoals Sharyl Crow is omgedoopt tot Schrale Kraai na haar optreden op Parkpop, en Placebo is omgedoopt tot Natte Wind na hun optreden op Lowlands, deze band om te dopen naar The Kak met hun lead-zanger Brinta-bek. Ik heb ook vast een bijbehorende slogan voor ze bedacht: De Kak, muziek waar je stoma van ontploft!
En dan te bedenken dat ik dronken was.
Na The Kak eindelijk dansbare muziek op Werfpop met Acid P303wer, met iets te veel acid en te weinig power voor mijn smaak, maar na The Kak ben je al heel snel tevreden.
Daarna komt Black Sun Empire met fijne drum & bass waarbij in no time een mosh pit ontstaat waarna de echte gezelligheid begint waar ik als festivalganger voor kom.
Tip voor volgend jaar, gewoon eens een keer op zaterdag, en dan tot 01.00 uur in plaats van dit christelijke tijdstip om te stoppen. Blijven er ook meer mensen, drinken ze meer want kunnen zondag uitbrakken, meer omzet, meet geld voor fatsoenlijke bands. Hoef ik The Kak nooit meer te zien. Oh, en het was wel druk, volgend jaar Cronesteyn park?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten