In
wil natuurlijk niet publieke onthoofding gaan staan goedpraten, maar is dat erger dan het bestoken van doelen met kruisraketten vanaf
de rode zee? Het onthoofden van journalisten alsmede de
wens een islamitische staat te stichten komt voort uit een geloofsovertuiging.
Is dat erger dan het inzetten van kruisraketten in naam van de vrije
democratie? En is dat eigenlijk ook niet gewoon een geloofsovertuiging?
In ieder geval zijn de
beelden van de onthoofding te afschuwelijk voor het NOS journaal om uit te
zenden, maar kunnen we de inslag van kruisraketten wel probleemloos uitzenden in de vroege morgen. Het spreekt natuurlijk ook minder tot de
verbeelding, zo'n inslag van een langeafstandsraket die eveneens vanaf lange
afstand met een satelliet in beeld wordt gebracht ten opzichte van iemand die
in de woestijn met een bot mes een geblinddoekte man van zijn hoofd staat te
ontdoen. Is het al dan niet tot de verbeelding spreken van moord de graadmeter om te bepalen of die wreed en lafhartig is of heroïsch en terecht?
Ik zal wel weer een
pacifistische homo zijn, maar geloofsovertuiging laat zich volgens mij slecht
bestrijden met wapens. Tegelijkertijd snap ik dat we moeten voorkomen dat
extremistische takken aan wapens komen, maar de verkoop van 2 miljoen aan olie
en vervolgens de leveranties van 2 miljoen aan wapens per dag moet toch te
traceren zijn? Misschien staan u en ik vanmiddag bij de pomp wel indirect de
wapenleveranties aan ISIS te financieren. "Wij Europeanen zijn niet bang
genoeg" aldus Jonathan Holslag afgelopen week in de Volkskrant en maandag
bij DWDD. Ik ben vooral bang dat we niet genoeg weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten