dinsdag 27 augustus 2013

De schaliegaskamer-bezuiniging

Ik wil niet pretenderen dat ik overal verstand van heb, ik heb er alleen een mening over. Zo ook over proefboringen naar schaliegas. Minister Kamp, van Economische Zaken, heeft op basis van literatuuronderzoek (alleen wat theorie dus) bepaald dat proefboringen naar schaliegas in Nederland wel moeten kunnen. Laat ik even beginnen uiteen te zetten hoe dat boren naar schaliegas in zijn werk gaat. 
De boringen draaien om het zogenaamde fracken: het creëren van scheurtjes in de rotslaag. Hiervoor boren we eerst een paar kilometer de grond in, dan blazen we met explosieven gaten in het gesteente, om vervolgens onder hoge druk een mengsel van water, zand en chemicaliën in de gaten te persen zodat er scheuren ontstaan. Vervolgens wordt het water afgevoerd en kan het gas door het boorgat naar boven. Klinkt allemaal reuze verstandig dit.

In plaats van zich te richten tot een literatuuronderzoek had de minister voor ervaringen uit de praktijk ook kunnen kijken naar de VS, waar al proefboringen zijn gedaan. Bij deze proefboringen met het fracken is het grondwater verontreinigd, is radioactief materiaal meegekomen uit de bodem, heeft het afvalwater sterk bijgedragen aan het broeikaseffect en is er een sterk verhoogde kans op aardbevingen en methaanlekken. Als gevolg van schaliegaswinning kwam er in Engeland onlangs zwart water uit de kraan en in Amerika spuwde de kraan vuur als je die open zette en er een aansteker bij hield.
In Nederland zijn de risico’s volgens onze minister echter allemaal “verwaarloosbaar of beheersbaar”. Het pakkende argument hiervoor, let u op: “omdat er hoge eisen worden gesteld aan de boorput en er vanuit de wetgeving toezicht en handhaving is”. Ik meen dat de bankensector ook jarenlang aan hoge eisen onderhevig was en onder toezicht stonden, om maar eens een wilde parallel te trekken. Het risico op aardbevingen wordt afgedaan door het schitterende argument dat de kans op bevingen maximaal kracht drie zullen hebben, dus dat mag geen naam hebben.

Dan nu de argumenten van onze minister om wel te boren: het levert geld op voor de staatskas, het is goed voor de economie en de boringen zijn goed voor de koopkracht van gewone mensen. Geld, geld en geld dus. Ik heb nog wel een paar vernuftige plannetjes voor de minister. Misschien kunnen we Oost-Groningen volbouwen met nucleaire kerncentrales, gewoon een stuk of 40 naast elkaar. Het gebied ontvolkt toch in rap tempo en we kunnen de energie duur exporteren. Het kernafval kunnen we dan in de boorgaten stampen als het gas daar volledig is uitgewonnen. Er is vast wel een literatuuronderzoekje uit de jaren 80 dat aangeeft dat de risico’s “verwaarloosbaar of beheersbaar zijn”. We anders ook altijd nog op grote schaal clusterbommen of zenuwgas gaan produceren om te exporteren aan het regime van Syrië. Of mensenhandel legaliseren om buitenlandse bedrijvigheid aan te trekken. Kindprostitutie toestaan om het toerisme te stimuleren. Als geld het enige argument is...
Het zit er uiteraard al een tijdje aan te komen, maar ik denk dat hier weer een felbegeerde nekschotnominatie uit te reiken valt. Al moeten we de show deze keer wellicht hernoemen tot de schaliegaskamer-nominatie.

PS: iedere vorm van doodsbedreiging berust louter op de interpretatie van de lezer. Ik wens onze minister een gezond en gelukkig leven toe. In een verzakt huis met zwart water uit de kraan, dat wel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten